Z chorób trapiących ogórki najniebezpieczniejsza jest rosa mączna, która powstaje podczas upałów i zbyt wilgotnego, a dusznego powietrza w inspekcie. Pojawia się ona na szczęście dopiero w końcu maja i w czerwcu, kiedy główny zbiór ogórków się kończy. O ile rosa pokaże się na pojedynczych okazach, to najlepiej takowe wyrwać i spalić, ziemię zaś w inspekcie obficie zlać mlekiem wapiennym. Rosa mączna pojawia się początkowo w postaci małych białych plamek na liściach, po czym rozpościera się na całej roślinie.
Druga choroba ogórków to gumowanie, ukazuje się w postaci przezroczystych perełek na korniszonach i młodych ogórkach. Główną przyczyną tej choroby jest nadmiar soków w roślinie wywołany zbytkiem wilgoci. Wtedy pod każdą perełką tworzy się zgrubiała, ciemna rana i w tym miejscu owoc przestaje rosnąć, kurczy się i gnije. Guma pojawiająca się na większych owocach wywołuje ciemne plamy wskutek czego ogórek traci na wartości i musi być sprzedany jak brak. Jedynym środkiem przeciwdziałającym chorobie jest ograniczenie podlewania i silne przewietrzanie.
Z owadów najgroźniejszych dla ogórków jest pajączek, owad drobniutki, zaledwie gołym okiem dostrzegalny koloru czerwonego. Żyję gromadnie, jest nadzwyczaj rodny i niezmiernie ruchliwy. Siedzi zwykle gromadami na spodzie liścia i wyżera miękkie jego części, w krótkim czasie potem pokazują się na liściu drobne, żółte plamki, a następnie żółknie cały liść i roślina. Pajączek przenosi się na rośliny sąsiednie i w ten sposób może zniszczyć całą plantację.
Przyczyną główną pojawienia się pajączka jest zasuszenie ziemi w inspekcie, a jedynym ratunkiem momentalne wyrywanie i palenie zaatakowanych roślin, obfite zlanie ziemi mlekiem wapiennym i przekopanie. Na miejsce wyrwanych ogórków posadzić inne rośliny.
Drugim równie groźnym szkodnikiem jest mszyca, która pojawia się zwykle jeszcze w kwietniu na młodych roślinach, wskutek raptownych zmian temperatury i dusznego wilgotnego powietrza. W tym miesiącu właśnie inspekt, po dniach pochmurnych, w dni naraz mocno słoneczne narażony jest na nagłe zmiany temperatury.
O ile ogrodnik w samym początku zauważy pojawienie się mszyc, które ukazują się zrazu pojedynczo, a dopiero później gromadnie obsiadają końce pędów, wtedy dobre wykadzenie inspektu tytoniem na noc po nakryciu matami zniszczy mszyce doszczętnie i zapobiegnie ich powstawaniu na przyszłość. W przeciwnym razie jeżeli mszyce obsiądą gromadnie roślinę, jedynym środkiem ocalenia reszty ogórków jest wyrwanie zaatakowanych roślin i przekopanie ziemi.
W hodowli warzyw pod szkłem ogórki przynoszą największy dochód i stanowią podstawę przedsiębiorstwa. Hodowla ogórków gruntowych wskutek przymrozków majowych bywa bardzo zawodna i często zdarza się, że pierwszy posiew ulegnie zmarznięciu, wtedy oczywiście zbiór ogórków gruntowych z drugiego posiewu bardzo się opóźnia, a wskutek tego ceny ogórków inspektowych trzymają się mocno i zapotrzebowanie ich jest duże. Z tych względów hodowla ogórków pod szkłem ma wielkie szanse powodzenia. Duże znaczenie w hodowli ma dobór odmiany, a więc pożądane jest, aby ogórek był średni, niedługi, gdyż prędzej dorasta i obficiej rodzi. Ogórki długie w rodzaju Hampla do hodowli handlowej nie nadają się zupełnie, najlepsze będą Wileńskie i Warszawskie.